Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

Έκπληξη!!! Η Μαμά & η Μαριάννα βγαίνουν ραντεβού!!!!

Μιά και δέν αξιώθηκα (ακόμα) να γράψω μια τυπική πρώτη ανάρτηση στο blog μου  -  ξερετε απο αυτές που θα λέω πόσο χαρούμενη/ συγκινημένη/ ενθουσιασμένη και τα συναφή είμαι που γράφω για πρώτη φορά,  θα πρέπει να σας πώ κάποια εισαγωγικά πράγματα για να καταλάβετε αυτή τη δημοσίευση:


Η μεγάλη μου η κόρη, η Μαριάννα μου, παέι παιδικό σταθμό. Και μιά και είμαι απο τις τυχερές που δουλεύω κοντά στο σπίτι (που είναι και κοντά στον παιδικό) έχω κανονίσει να παίρνω εγώ την μικρούλα μου κάθε μέσημέρι και να την πηγαίνω στην μαμά μου ( η οποία φυλάει την μικρή μου κόρη την Αντριάνα). Έπειτα γυρνάω πάλι στο γραφείο. Το πόσο μου αρέσει να το κάνω αυτό και γιατί θα σας τα πώ σε μία άλλη ανάρτηση γιατι κινδυνεύω να ξεφύγω απο το θέμα μου. 


Γεγονός πάντως είναι πως κάθε φορά το Μαριαννάκι με ρωτάει "μαμά θα γυρίσεις πάλι στη δουλειά; μη πάς - μείνε μαζί μου". Και ναί κάθε φορά γυρνάω στη δουλεία...    


Σήμερα λοιπόν (29.10.2010) που λέτε είχα άδεια (φυσικά το Μαριαννάκι δεν το ήξερε γιατι αλλιώς δεν θα ήθελε να πάει στον παιδικό...) και αποφάσισα να της κάνω μία έκπληξη!!!


Τα κανόνισα λοιπόν με τη μανούλα μου και όταν πήγα και την πήρα και με ρώτησε το ίδιο της είπα "όχι αγάπη μου ΔΕΝ θα γυρίσω στην δουλειά σήμερα αλλα ξέρεις κάτι; ούτε εσύ θα πάς στη γιαγιά! Σήμερα θα βγουμε έξω μονοι οι 2 μας και θα περάσουμε ΤΕΛΕΙΑ!"


ΟΚ καταλαβαίνετε πως η αγάπη μου ξετρελάθηκε!!! Αλλα κι εγώ δέν πήγαινα πίσω!!! Είχα ενθουσιαστεί!


Μιά και δύο λοιπόν πήγαμε στο Mall και κατευθυνθηκαμε αμέσως προς τα σινεμά. Αυτή την περίοδο παίζονται 2 ταινίες που θα άρεσαν στη Μαριάννα μου: Η Tinkerbell και η νεραιδένια διάσωση (ή κατι συναφές) και οι Winx και το μυστήριο του χαμένου βασιλείου. Η Μαριάννα διάλεξε το 2ο και αφού πληρώσαμε πήγαμε αμέσως προς τα Goody's (και μή μου αρχίσετε τα χαζά περι σωστής διατροφής και τέτοια - έχετε δεί κανέναν να βγαίνει έξω και να λέει "Γιουπι θα φάμε μπρόκολο";). Φάγαμε & διασκεδάσαμε και πρίν το καταλάβουμε ειχε έρθει η ώρα για την ταινία!!!

Και εκεί μας περίμενε η καλυτερότερη έκπληξη: ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΣ ΜΟΝΟ! Μια ΟΛΟΚΛΗΡΗ άιθουσα σινεμά για μας!!!


Αφού λοιπόν μου πέρασαν οι παρακάτω σκέψεις απο το μυαλό:


1. Ρε λές να μας πούν να φύγουμε και να ξανάρθουμε σε μία αλλη προβολή όπως  έχει συμβεί στη μαμά μου και στον μπαμπά μου με την "Λαίδη και τον Αλήτη" προ αμνημονέυτου - και αν ναι ποιος ακούει τη Μαριάννα :-(


2. Και άμα την ώρα που βλέπουμε αμέριμνες την ταινία έρθει κανένας μανιακός απο πίσω μου, με χτυπήσει στο κεφάλι και μου πάρει την πανέμορφη κόρη μου;


Και αφού τις ξεπέρασα γιατι (1) κανένας δεν φαινόταν να έρχεται και (2) είχαμε πάρει τον  Γιώργο (τον μπαμπά) και το μισό σόι μας τηλέφωνο όταν ήμασταν στα Goody's μια και η Μαριαννούλα ήθελε να πεί που ήμασταν - και τι στο καλό θα μας ψάχνανε μια και είχαμε δώσει και το "στίγμα" μας (όπως λέει κι η Νικολούλη) αλλα καί την ταινία & ώρα προβολής...


... αποφάσισα να προτείνω στη Μαριάννα αλλα και να κάνω και εγώ λίγες ΠΑΛΑΒΟΜΑΡΕΣ :-)


Αυτό σημαίνει πώς:

  • φύγαμε απο τις θέσεις μας στη μέση της αίθουσας περίπου, κατεβήκαμε κάτω στο κενό μεταξύ των πρώτων καθισμάτων και της οθόνης και αρχίσαμε να χορεύουμε με τη μουσικη και να κυνηγιόμαστε χαχανιζοντας αδιάντροπα (αν έχει κάμερες παίζει σοβαρά να μας δείτε σε κανα you tube
  • με το που χαμήλωσαν τα φώτα κάναμε διαγωνισμό ποιά θα τρέξει πρώτη πίσω στα καθισματα (εννοειται πως κέρδισε η Μαριάννα)
  • τραγουδίσαμε δυνατά τους στιχους του τραγουδιού των Winx (σαν να ήμασταν στο σαλόνι μας ένα πράγμα)
  • όποτε ήθελε η Μαριάννα άλλαζε θέσεις κατα τη διάρκεια της ταινίας (αναλόγως αν φοβόταν ή όχι)
  • και όποτε είχε τραγούδι η ταινία την άφηνα να σηκωθεί και να χορέψει όσο ήθελε!

Μιλάμε για τρελό γέλιο!!!


Ά, και εννοείται ότι όταν τελείωσε η ταινία χορέψαμε και τραγουδησαμε μπροστά -  μπροστά μέχρι που μπήκε η ανυποψίαστη καθαρίστρια!!! χι χι χι θα έχει κάτι να λέει σήμερα αυτή!


Έπειτα πήγαμε στο Early Learning Center  για να πάρω τον καινούργιο τους κατάλογο και αφού η Μαριάννα έπαιξε με ένα ξύλινο κουκλοσπιτο κανα 15λεπτο μετά έπαιζε πιάνο και τραγούδαγε:

Λα Λα Λα


Αχ ήταν πολύ ωραία!!!! Φυσικά αυτό κράτησε μέχρι που μπήκαμε στο αυτοκίνητο γαι να φύγουμε μια και η αγαπίτσα μου ήθελε κι άλλο αλλα έπρεπε να γυρίσουμε όπως καταλαβάινετε...


Anyway, εγώ θα μεινω στο οτι περάσαμε φανταστικά οι 2 μας!


Τέλος, θα βάλω και κάτι φωτογραφίες που τράβηξα απο το κινητό μου - είναι πολύ κακής ποιότητας φυσικά αλλα για τις δικές μου αναμνήσεις είναι μία χαρά...

Χορεύοντας στο σινεμά
Η Μαριάννα ακολουθεί τον προβολέα
   
Αυτά λοιπόν... Είναι τόσο ωράιο να δημιουργείς αναμνήσεις με τα παιδιά σου. Εγώ θα το επιδιώκω συνειδητά αυτό στο μέλλον. Και αυτό είναι δέσμευση. Όχι απέναντι σε σας, ούτε απέναντι στα παιδιά μου : απέναντι σε μένα.


Φιλιά πολλά
Μαμά Δέσποινα