Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Το κουτί των αναμνήσεων: Μπάμπης? Ποιός Μπάμπης?

Χτές το βράδυ έβαζα τις κόρες μου για ύπνο, όταν η μικρή μου αγάπη (2,5 ετών) μου φώναξε:
"Καληνύχτα mommy μου! Εσύ είσαι η mommy μου!"
Της απαντάω λοιπόν: Ναι αγάπη μου, εγώ είμαι η mommy σου, εσύ είσαι η daughter μου και η αδελφούλα σου είναι η sister σου!
Εκστασιασμένη η κόρη μου η μικρή απο τις τόσες Αγγλικές λέξεις που μάθαινε, σηκώνεται στην κούνια της, μου σκάει ενα τεράστιο χαμόγελο και με ένα βλέμμα τύπου "τό'χω το επόμενο - άστο σε εμένα" μου λέει:
"Και ο μπαμπάς είναι ο Μπάμπης!!!"
Το πιάσατε(?): ο Μπάμπης = ο Daddys    
Χα Χα Χα Χα!!!! Τέλειο???
Άκόμα γελάω! Το γλυκό μου το μωρό!!! Σχεδόν στεναχωρήθηκα που την διορθώσαμε και τώρα το λέει καλά!!!
Τί όμορφη ανάμνηση!
Φιλιά
Μαμά Δέσποινα

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Marmari Friends BEER party! (Πάρτυ με θέμα ΜΠΥΡΑ)

Την Κυριακή 7/10 είχαμε γιορτη! Και συγκεκριμένα ενα Beer Party για εμάς και τους φίλους μας απο το Μαρμάρι! 

Αρχικά, έφτιαξα ένα "σήμα" για το πάρτυ μας- και αφού το θέμα μας ήταν η μπύρα τί καλύτερο απο το να πάρω το σήμα της Heineken και να το εμπλουτίσω με τα δικά μας στοιχεία! Άν θέλετε και εσείς να το χρησιμοποιήσετε, μπορείτε να το κάνετε εδώ (βάζετε ότι στοιχεία θέλετε και το εκτυπώνετε- τέλειο???)




Αυτό το ΤΕΛΕΙΟ σήμα το χρησιμοποίησα και ώς στοιχείο διακόσμησης αλλα και για να φτιάξω μικρά "μεταλλιάκια" που τα έδινα στον κάθε καλεσμένο όταν ερχόταν. 'Ετσι ήταν σαν να είχαν πρόσβαση στο πάρτυ μόνο τα άτομα που είχαν το μεταλλιάκι - πώς μας κάνανε παλιά αυτή την βρωμερή σφραγίδα στο χέρι όταν μπαίναμε στα μπαράκια?


Διακοσμητικά το χρησιμοποίησα ώς εξής:



Τις μπύρες τις τοποθέτησα σε ένα πλαστικό κουτί μαζί με μπόλικο πάγο ώστε να διατηρούνται παγωμένες όπως πρέπει!

Η διακόσμηση όμως είχε και το "κάτι τίς" της (όπως πάντα):



Επίσης, είχα βρεί απο το internet διάφορα αστεία πόστερ που σχετίζονται με τις μπύρες και αφού τα τύπωσα τα κόλλησα πάνω σε σκληρό γυαλιστερό χαρτί (για πιο γκλαμουριά) και τα κρέμασα σε διάφορα σημεία:



"Keep Calm and Have a Beer"
"To alcohol: the reason for and solution to all life's problems"
"Drink Good Beer with Good Friends"
 
"Have No Fear - Have a Beer"
"Beer! How did you know?"

Το άλλο πολύ ωραίο και αστείο ήταν οτι αγόρασα κάτι αστεία γυαλιά σε σχήμα ποτηριού μπύρας και βγάλαμε όλοι φωτογραφία με αυτά (Σημείωση: η Μαρία μας "ξέφυγε" - δεν ξερω πώς- αλλα όλοι οι άλλοι βγάλαμε φωτογραφία) ιδού και η απόδειξη:



Ήταν πάρα πολύ ωράια - περάσαμε καλά και εμείς οι μεγάλοι (λέμε τώρα):







Αλλα καί τα παιδιά:



Το καλύτερο: ο κάθε παρεβρισκόμενος μας έγραψε μια αφιέρωση πάνω στην κορνίζα με το σήμα του πάρτυ - έτσι έχουμε ενα τέλειο αναμνηστικό αυτής της όμορφης γιορτής μας!!!



Αλλα μια και αυτό το blog χρησιμεύει τόσο ώς καταγραφή αναμνήσεων όσο και ώς πηγή έμπνευσης για εσάς θα σας γράψω και τί περιλάμβανε το μενού μας (ώστε να πάρετε ιδέες για το δικό σας πάρτυ με θέμα την μπύρα):
Το μενού μας λοιπόν:

1) Διάφορες ποκιλίες απο λουκάνικα (το κατεξοχήν συνοδευτικό της μπύρας) - εγώ είχα τα εξής: με πράσο, φρανκφούρτης, με ρίγανη και κρήτης.
2) Κεφτεδάκια
3) Κοτομπουκιές
4) Πατατοσαλάτα
5) Σαλάτα Λάχανο
6) Πίτσα
7) Ρώσικη
8) Τζατζίκι
9) Στριφτάρια απο σφολιάτα και πάστα ελιάς (συνταγή εδώ - πανεύκολη και πεντανόστιμη).
10) Τυροπιτάκια
11) Τα κόκκινα φασόλια/ Baked Beans (σε κονσέρβα τα πουλάνε στα σούπερ μάρκετ).
12) Τσίπς
13) (φυσικά) σάλτσες: κέτσαπ, μουστάρδα & Barberque.
Και για να μή μου παραπονιέστε, ορίστε και μια (μικρή) φωτογραφία του μπουφέ μας:

Ελπίζω να σας έδωσα αρκετές ιδέες για να κάνετε και εσείς το δικό σας Beer Party! Δεν χρειάζεται να σας πώ πως ΟΤΙ χρειαστείτε μου το ζητάτε - είμαι μόνο ενα μήνυμα/ σχόλιο μακρυά!!!

Φιλιά
Μαμά Δέσποινα

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Κερνάς καφέ? (γιατί είναι σημαντικό να αφιερώνουμε χρόνο στους αγαπημένους μας)

Δεν ξέρω για εσάς αλλα για εμένα οι Κυριακή είναι η μέρα που τακτοποιώ τις δουλειές που δεν πρόλαβα μέσα στην εβδομάδα, τις δουλειές που μείναν απο το Σάββατο αλλα και τις δουλειές για την Δευτέρα (κυρίως μαγειρέματα και τα του σχολείου της μικρής). Όλα αυτά βέβαια τα κάνω με σχετικά χαλαρούς ρυθμούς γιατί παράλληλα είμαι και στο "Κυριακάτικο mood" μου. Αυτό όμως δεν μειώνει τον όγκο της δουλειάς...
 
Τέλος πάντων... νωρίτερα σήμερα, και ενώ είχα μόλις τακτοποιήσει τις κρεββατοκάμαρες & το σαλόνι και μου έμενε η κουζίνα (η οποία είχε αρκετά άπλυτα πιάτα απο χτές που είχαμε παρέα στο σπίτι) χτύπησε το κουδούνι.
 
Ήταν η γιαγιάκα μου που μένει στο διπλανό μας διαμέρισμα. Χαμογελαστά με ρώτησε "Κερνάς Καφέ"? Και εγώ -παρά τα άπλυτα πιάτα και το ένα πλύντήριο που είχα να απλώσω (και που ακόμα δεν το άπλωσα) της είπα αμέσως ναι. Και πέρασα πολύ πολύ όμορφα.
 
Και αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός αυτής της ανάρτησης: μια υπενθύμιση τόσο στον εαυτό μου όσο και σε εσάς να κάνετε χώρο στη πολυάσχολη ζωή σας και να αφιερώνετε χρόνο στους ανθρώπους που αγαπάτε!
 
Οι δουλειές μας δεν θα τελειώσουν ποτέ - πάντα θα υπάρχει και κάτι ακόμα που θα πρέπει να κάνουμε. Οι άνθρωποί μας όμως μπορεί να μήν είναι πάντα μαζί μας... Και δέν το λέω γιατι η γιαγιά μου είναι γιαγιά και άρα μπορεί να μην την έχω κοντά μου αργότερα. Δυστυχώς ποτέ δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει και οι άνθρωποι μας μπορεί να μας φύγουν πολύ νωρίτερα απο το αναμενόμενο...  
 
Αυτό που έχουμε είναι το σήμερα. Και είναι σημαντικό κάθε μέρα να δείχνουμε την αγάπη μας στους δικούς μας - ποτέ δεν θα είναι αρκετό ούτως ή άλλως: πάντοτε θα θέλουμε να πούμε άλλο ένα "σ' αγαπώ" σε αυτούς που μας έφυγαν... Εγώ ακόμα το νιώθω για όλους αυτούς τους αγαπημένους μου που αποχαιρέτησα...  Άχ και να μπορούσα να πώ άλλο ένα "σ'αγαπάω"...
 
Αλλά δυστυχώς ΔΕΝ μπορώ. Έτσι λοιπόν αποφάσισα να το δείχνω όσο μπορώ κάθε μέρα. Κάντε και εσείς το ίδιο φίλοι μου!!! 'Οπως τραγουδάει και η Ελευθερία Αρβανιτάκη "Ζωή που δεν μοιράζεται είναι ζωή χαμένη".



Εγώ: πώς τον πίνεις τον καφέ γιαγιά?
Γιαγιά: Όπως τον βγάλει το μπρίκι!
Γιατί φίλοι μου το ζητούμενο δεν ήταν ΠΟΤΕ ο καφές: ήταν πάντα η ΠΑΡΕΑ!!!

Φιλιά
Μαμά Δέσποινα

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

Πικνικ στην παραλία !!!

Φίλοι μου, αυτή την ανάρτηση θα έπρεπε κανονικά να την δημοσιεύσω τον προηγούμενο μήνα αλλα κάλλιο αργά παρά ποτέ που λένε!

Φέτος το καλοκαίρι σκεφτήκαμε να κάνουμε ένα πικ νικ στην παραλία μαζί με λίγους φίλους μας. Και φυσικά η ιδέα μας εξελίχτηκε σε υπερπαραγωγή (διακόσμησης και γέλιου)!

Και το καλύτερο? Δεν χρειάστηκε ούτε πολύς κόπος ούτε πολύ χρήμα! Απλά φαντασία και καλή διάθεση!

Τι θα χρειαστείτε?

1) Μπαλόνια
2) Καρεκλίτσες
3) 'Ενα τραπεζομάντηλο "αλέκιαστο" ή μουσαμά
4) Πλαστικά ποτηράκια, πιατάκια και μαχαιροπήρουνα 
5) Χαρτοπετσέτες (πολλές)
6) Ένα ραδιοCD ή τέλος πάντων οτιδήποτε για να ακούτε μουσική
7) Μια λάμπα υγραερίου (αν κάτσετε μετά το ηλιοβασίλεμα)
8) Σακούλες σκουπιδιών (για να αφήσετε τον χώρο καθαρό)

Επίσης (άν θέλετε) μπορείτε να πάρετε και χάρτινες ομπρελίτσες, διακοσμητικές οδοντογλυφίδες, μικρά πηρουνάκια κτλ. ώστε να κάνετε τα φαγητά σας να μοιάζουν ακόμα πιο ωραία!

Όσο για το μενού, βασικά μπορείτε να φτιάξετε ότιδήποτε θέλετε αρκεί να μεταφέρεται και να σερβίρεται εύκολα (π.χ. οι σούπες ΔΕΝ ενδείκνυνται).

Εμείς φτιάξαμε τα παρακάτω:

1) Κεφτεδάκια
2) Τυροπιτάκια (σε αυτή την κατηγορία μπαίνουν και τα λουκανικοπιτάκια, χορτοπιτάκια, σπανακοπιτάκια, κιμαδοπιτάκια, ζαμπονοτυροπιτάκια και όλα τα πιτάκια τέλος πάντων)
3) Ντολμαδάκια
4) Τζατζίκι
5) Πίτσα

Επίσης πήραμε και τσίπς καθώς και αναψυκτικά.

Φυσικά το νερό είναι απαράιτητο (προτείνω ενα μπουκάλι να το έχετε βάλει στην κατάψυξη πρίν ώστε να διατηρείται κρύο κατα τη διάρκεια του πικ νικ).

Αυτά - και τώρα οι φωτογραφίες:

Τα μπαλόνια ήταν "όλα τα λεφτά" που λένε!



Η θέα μέσα απο την θάλασσα (και ο κούκλος άντρας μου επίσης)




Τα φαγητά μας! Είδατε τι ωραίες που φαίνονται οι ομπρελίτσες?

Βέβαια όλα τα διακοσμητικά (ομπρελίτσες κτλ) τα "πήραν" τα παιδιά μας! Εδώ η μεγάλη μου αγάπη επι το έργον!


Τα "σνάκ" των παιδιών!

Καθήσαμε μέχρι αργά - περάσαμε υπέροχα!

Οι υπόλοιποι λουόμενοι νόμιζαν πως είχαμε πάρτυ γενεθλίων! Αλλα εμείς απλά γιορτάζαμε το καλοκαίρι, την παρέα, την καλή μας διάθεση!!! Με το τίποτα κάναμε γιορτή και ειλικρινά το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους σας: να προσπαθείτε να κάνετε και τα πιό απλά πράγματα γιορτή - και όλα θα σας φάινονται καλύτερα μετά! 

Περιττό να σας πώ πως έχουμε ήδη κανονίσει να το επαναλάβουμε και του χρόνου- ποιός ξέρει μπορεί να αρχίσαμε μόλις μια καινούργια οικογενειακή παράδοση! Ελπίζω να σας άρεσε το πικνικ μας και να κάνετε και εσείς κατι αντίστοιχο του χρόνου!!!

Φιλιά
Μαμά Δέσποινα

Μια Μπαλαρίνα ανάμεσα μας & Γιατί είναι σημαντικό να ακούμε τα "θέλω" των παιδιών μας

Η μεγάλη μου κόρη απο πέρσι μου είχε πει πως θέλει να κάνει μπαλέτο. Όμως εγώ, η μανούλα, μια και δεν τρελαίνομαι για το μπαλέτο προσπάθησα να την αποτρέψω συμπεραίνοντας -τελείως αυθαίρετα- πως απλά μου το ζητάει γιατί όλα τα κοριτσάκια κάνουν μπαλέτο. Επιπρόσθετα της είπα πως δεν μου αρέσει το μπαλέτο (λες και αυτό είναι "ΤΟ" επιχείρημα).

Χρειάστηκε μία κουβέντα της μικρής μου όμως για να αναθεωρήσω/ να μπω στην θέση μου. Μου είπε:

"Μαμά, δεν χρειάζεται να σου αρέσει εσένα το μπαλέτο. Εγώ θέλω να πάω - όχι εσύ".

Με "τάπωσε" κανονικότατα έχω να πώ. Πόσο μα πόσο δίκαιο είχε! Είχα πράγματι προσπαθήσει να βάλω την κόρη μου σε ένα καλούπι που επέλεξα εγώ??? Και πού πήγε όλη αυτή η γνώση που έχω αποκομίσει κατά καιρούς απο τα άπειρα άρθρα που έχω διαβάσει και λένε πως πρέπει να αφήνουμε τα παιδιά μας να χαράξουν τον δικό τους δρόμο και να τα ενθαρρύνουμε να ακολουθούν τα ενδιαφέροντά τους? Τσάμπα τόσο διάβασμα!

Ταρακουνήθηκα θέλω να σας πώ. Γιατι πραγματικά είχα άδικο.

Εμείς οι γονείς πρέπει απλώς να είμαστε εκεί για τα παιδιά μας. Το πού είναι όμως αυτό το "εκεί" θα το αποφασίσουν αυτά και όχι εμείς

Έτσι λοιπόν στις 18 Σεπτεμβρίου πήγαμε στο πρώτο μας μάθημα μπαλέτου. Η κόρη μου - διστακτικά στην αρχή- μπήκε στην αίθουσα με το ωραίο της το κορμακι, τη φουστίτσα και τα ειδικά παπουτσάκια και όταν βγήκε ήταν πολύ χαρούμενη!!!


Σήμερα, σχεδόν ένα μήνα μετά από αυτή την πρώτη μέρα της μεγάλης μου αγάπης στο μπαλέτο έχω να σας πω και να παραδεχτώ πως το καταευχαριστιέται το αγαπάκι μου το μπαλέτο της, δεν το βαριέται καθόλου και ανυπομονεί να πάει.

Επίσης, επειδή η μεγάλη μου αγάπη είναι και λίγο "πριγκίπισσα" και τα συναφή, το μπαλέτο ταιριάζει πάρα πολύ στην ιδιοσυγκρασία της!

Πάλι καλά που άκουσα το παιδί μου έχω να πώ!

Και τώρα λίγες ακόμα αναμνήσεις απο την πρώτη μέρα του μπαλέτου της μεγάλης μου αγάπης:

1) Η μικρή μου αγάπη (που μας συνόδεψε αφού πήγαμε όλοι οικογενειακώς) ήθελε και αυτή οπωσδήποτε κότσο - πράγμα όχι και τόσο εύκολο μια και το μάκρος των μαλλιών της είναι κοντό):


Δεν είναι μια γλύκα???

2) Αυτή η φωτογραφία είναι η αγαπημένη μου, γιατί εκτός από αστεία είναι και απολύτως ενδεικτική του ότι το κάθε παιδί έχει την δική του προσωπικότητα και εμείς οι γονείς θα πρέπει να είμαστε σε θέση να το καταλαβαίνουμε αυτό, και να ενθαρρύνουμε το κάθε μας παιδί να ακολουθεί τα δικά του ενδιαφέροντα:


Η μία έχει ΕΚΣΤΑΣΙΑΣΤΕΙ με τις φωτογραφίες απο προηγούμενες εκδηλώσεις της σχολής μπαλέτου ενώ η άλλη ΒΑΡΙΕΤΑΙ ΤΡΕΛΑ!!! Χα Χα Χα

Φιλιά
Μαμά Δέσποινα