Στολίσαμε το Έλατό μας!!!!

Χτές στολίσαμε το Χριστουγεννιάτικο Δέντρο μας!!!

Απο τότε που παντρευτήκαμε με τον Γιώργο κάθε χρόνο που στολίζαμε το Έλατό μας καλούσαμε τους γονείς μου με το Λενάκι (την αδερφή μου) τη Θεία μου τη Δικαία και τις ξαδέρφες μου (την Ελένη & τη Δέσπω) τη γιαγιά μου την Δέσποινα, την γιαγιά μου την Λενιώ (αν τύχαινε και ήταν στην Αθήνα) αλλα και την οικογένεια του Γιώργου δηλαδή την πεθερά μου και τον Πάνο με την Κλαίρη.

Μη πανικοβάλεστε γιατι όλοι οι προαναφερθέντες (πλήν της οικογένειας του Γιώργου) μένουν στο ίδιο σπίτι με εμας!!! Έπίσης, δεν είναι απαράιτητο να παρεβρεθούν όλοι - όποιος θέλει και μπορεί έρχεται !

Anyway, αυτό που θέλω να τονίσω είναι πως το δέντρο μας το στολίζουμε με παρέα κάθε χρόνο.

Επίσης βάζουμε αποκλειστικά Χριστουγεννιάτικη μουσική - έτσι για να μπαίνουμε στο πνεύμα των ημερών!




Η Δέσπω με το Σοφάκι της ανταποκρίθηκαν στο καλεσμά μας! Εδώ εν τω μέσω κλαδιών!!!

 



Εννοείται πως σερβίρουμε ροφήματα σε Χριστουγεννιάτικες κούπες!





Η Μαριαννούλα παίζει με το κανινούργιο σετ Χριστουγεννιάτικων σφραγίδων της

 

Τα "Ζουζούνια" μας κρατάγαν μουσική συντροφιά



Η Δέσπω δοκίμαζε και πάνω της τα λαμπάκια!



Τι είπαμε πως είναι αυτο?
(Η πρώτη επαφή της Αντριάνας με το Έλατο)



Μαμά να βάλουμε και αυτό το στολίδι?



Αγκαλιά με τα δικά μου ΣΤΟΛΙΔΑΚΙΑ!!!



ΟΚ μαμά το είδα και την πρώτη φορά! Μή το κάνουμε θέμα!

Το Έλατό μας τελειωμένο!

Μπράβο μαμά! Έλα να σε αγκαλιάσω που τελείωσες το δέντρο!



Ήρθε και η γιαγιά η Δέσποινα (η συνονόματη) να δεί το δέντρο μας!!!

Note: Δευτερόλεπτα πρίν η Μαριάννα πήγε δίπλα στο σπίτι της γιαγιάς φωνάζοντας/ανακοινώνοντας:
 "Γιαγιά, Γιαγιά ήρθαν τα Χριστούγεννα! 
Έχουμε το Δέντρο μας!!!!" 



Προσθήκη λεζάντας

Οι αγάπες μου!

Αχ, κουραστήκαμε! Άντε και του Χρόνου!

Υ.Γ. Στην παρέα μας ήταν και το Λενάκι αλλα δέν φωτογραφήθηκε (μας το αρνήθηκε) μια και φόραγε πυζάμες!!!

Κυκλοφοριακό πρόβλημα στο σπίτι μας!!!!

Το Σάββατο ήρθε η μαμά Μαρία (ή αλλιώς ή πεθερά μου) στο σπίτι μας και μεταξύ άλλων μας έφερε ένα δώρο απο τη Βασιλεία (Θεία) για τη Μαριαννούλα.

Το - κατα τα άλλα πολυαναμενόμενο απο τη Μαριάννα- δώρο ήταν ένα σκούτερ της Doras της εξερευνήτριας!!!

Έτσι τώρα έχουμε 2 "οχήματα" να περιφέρονται στο σπιτικό μας:

1) ένα 4 χ 4 (βλέπε η στράτα της Αντριάνας) και
2) ένα τρίκυκλο (το σκούτερ της Doras που πλέον είναι της Μαριάννας).

Το αποτέλεσμα????

Κυκλοφοριακό στο σπίτι μας!!!




 Αντριάνα : ΑΑΑ (Ελέυθερη μετάφραση μαμάς: Κάνε στην άκρη αδερφή!) 
 Μαριάννα: Οχι δεν θα κάνω χώρο να περάσεις! Ηρθα πρώτη στη κουζίνα!



Αυτά!!!

Φιλία
Μαμά Δέσποινα

Μια χαρούμενη στιγμή σε μιά κατα τα άλλα δύσκολη μέρα...

Σήμερα ήταν μια δύσκολη μέρα... πολλή δουλειά, η μικρή άρρωστη, χίλιες δυό εκκρεμότητες... καταλαβαίνετε...

Και ξαφνικά μία ευχάριστη νότα!!!!

Μαμάκα τα μάζεψα για σένα!!!

Χίλια ευχαριστώ Θησαυρέ μου!!!

Μία απλή κίνηση μπορεί να αλλάξει τη διάθεση κάποιου και να τον κάνει να δεί τα πράγματα με άλλο μάτι!!!! 

Εσείς πότε πήγατε τελευτάια φορά στη μαμά σας λουλούδια just because??? 

Για να ξεκουνηθούμε λίγο!!!

Φιλιά

Μαμά Δέσποινα

Πάρτυ Φένιας 15.11.2010

Την Δευτέρα 15/11 είμασταν καλεσμένοι στο πάρτυ της Φένιας της φίλης μας που έκλεινε τα 4!!!

Το πάρτυ έγινε σε παιδότοπο.

Περάσαμε πολύ όμορφα.

Η Μαριάννα ήταν να μήν πάρει φόρα! Καθόλου δεν κάθησε!!!

Να και η μικρή μας!!!

Φιλιά

Μαμά Δέσποινα

Χορεύουμε τώρα!!!!

Τις τελευταίες 7 Παρασκευές μας πάιρνουμε το TiVo (το περιοδικό τηλεόρασης)  το οποίο δίνει μαζί μιά σειρά απο DVD & CD που τιτλοφορείται Παιδικό Πάρτυ και περιέχει τραγούδια απο τα Ζουζούνια, τους Mazoo and the Zoo, τη Μπεμπέ Λιλύ, το έξυπνο μώρό και άλλα.

Βάζουμε λοιπόν κάθε Παρασκευή το DVD και το ρίχνουμε στον χορό μικροί & μεγάλοι! Μιλάμε για τρελό γέλιο και φοβερή εκτόνωση!!! Αφήστε δέ που τα παιδιά το καταευχαριστιούνται - ακόμα και το Αντριανιώ που παρακολουθεί απο τη στράτα της και κουνάει τα ποδαράκια και τα χεράκια της. Η δέ Μαριαννούλα κάνει φοβερές φιγούρες μιλάμε και - όχι επειδή είναι μαμά της - έχει τρομερό ρυθμό το σκατούλι!

Γι αυτό σας λέω: με τη πρώτη ευκαρία αφήστε τα όλα, βάλτε μουσική και κάντε χαζομάρες με τα παιδιά σας (ακόμα και αμα δέν έχετε παιδιά σας το συνιστώ)!

Πάρτε μια γεύση απο τη σημερινή μας Παρασκευή:

Και οι 2 με τα μάτια στη τηλεόραση: Ποιό τραγούδι έχει μετά μαμά?

Κοιτάχτε νάζι...

Κάνουμε και καραόκε άμα λάχει!

Τις φωτογραφίες που χτυπιόμαστε δέν μπορώ να τις βάλω γιατι είναι κουνημένες απο το χοροπηδητό!!!!

Φιλιά

Μαμά Δέσποινα

Ποιός νοιάζεται για τη μπουγάδα???

Η Αντριάνα προσφάτως άρχισε να χρησιμοποιεί τη στράτα και πολύ σύντομα έγινε εξπέρ στο να τη μανουβράρει. Κατα καιρούς μάλιστα σκοντάφτουμε πάνω της μια και πλέον μετακινείται απο το ένα μέρος του σπιτιού στο άλλο με μεγάλη ταχύτητα!!!

Η μεγάλη της αδυναμία όμως είναι η μπουγάδα!!! Τρελαίνεται να χώνει το μουτράκι της μέσα στα νωπά ρουχα και εκτός του οτι μου γεμίζει τη καρδιά με συναισθήματα απέραντης αγάπης και χαράς, μου θυμίζει και τις διαφημίσεις με τα παιδάκια που και καλά μυρίζουν το απορρυπαντικό που τους θυμίζει μανούλα!!!

Ποιός νοιάζεται λοιπόν για τη μπουγάδα? Τι και αν μου πήρε καμμια βδομάδα να τη βάλω? Τι και αν έχω ενα βουνό ακόμα να πλύνω?

Ποίος νοίαζεται για τη μπουγάδα όταν μπορεί να βλέπει άυτο το μουτράκι?

Ώχ μας πιάσανε!

Χι Χι Χι - Όλα θα τα καταστρέψω - ΟΛΑ

Γειά σου μαμάκα!

Φιλιά
Μαμά Δέσποινα

Η βραδινή μας ρουτίνα

Όπως σας υποσχέθηκα στο προηγούμενο post, να και η βραδινή μας ρουτίνα:

Φιλιά
Μαμά Δέσποινα

Η Πρωινή Ρουτίνα

Σήμερα το βράδυ η μικρή δέν κοιμόταν καλά και καθώς πήγαινα πάνω κάτω στο σαλόνι μου ήρθε στο μυαλό η ιδέα να διαμορφώσω μία εικονική αναπαράσταση της πρωινής μας ρουτίνας με το Μαριαννάκι. 

Και όταν λέω πρωινής μας ρουτίνας εννοώ τις επαναλαμβανόμενες διαδικασίες που ακολουθούμε κάθε πρωί προκειμένου να ετοιμαστούμε (ακόμα και άν αυτές γίνονται ακούσια).  

Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα μικρά παιδιά (ειδικά της προσχολικής ηλικίας) νιώθουν ασφαλή όταν οι ζωές τους είναι "προβλέψιμες", αφου σε αυτή την φάση δέν καταλαβαίνουν την έννοια του χρόνου και επομένως μετράνε τη μέρα τους με βάση το τί κάνουν μέσα σε αυτή.

Οι ρουτίνες της εκάστοτε οικογένειας δέν είναι ανάγκη να ακολουθούν κανόνες αλλα να διαμορφωθούν με βάση τις ανάγκες και το πρόγραμμα της οικογένειας. Για παράδειγμα, η Μαριάννα τρώει πρωινό στον παιδικό σταθμό και έτσι δέν το έχω συμπεριλάβει στην ρουτίνα μας.

Σύντομα το παιδί θα αρχίσει να περιμένει τι θα ακολουθήσει και θα προετοιμάζεται ψυχολογικά π.χ. θα ξερει πως μετά το βραδυνό μπάνιο θα πιεί το γάλα του και θα κοιμηθεί.

Αυτά τα ολίγα λοιπόν για τις ρουτίνες...

Προς το παρόν έχω φτιάξει μόνο την πρωινή μας:

Επανέρχομαι σύντομα με την βραδυνή μας ρουτίνα!!!!

Εσείς, θα φτιάξετε τις δικές σας?

Φιλιά

Μαμά Δέσποινα

Κυριακή 7.11.2010

Σήμερα με είχαν ορίσει τακτική εκλογική αντιπρόσωπο στην Ν. Ερυθραία όπου και ψηφίζουμε λόγω του Γιώργου (του άντρα μου). 

Όπως καταλαβαίνετε με 2 παιδιά δέν μπορούσα να πάω και να κάτσω από το πρωί έως το βράδυ! 

Αφού λοιπόν ρώτησα όποιον έβρισκα για το τι θα κάνω είχα τις εξής επιλογές:

1) Να μην πάω καθόλου 

2) Να πάω και να τους πω πως έχω 2 παιδιά και να ζητήσω να απαλλαγώ. 

Καθότι "κότα" και μια και αντιμετώπιζα 3 μήνες φυλάκιση αν δεν πήγαινα, επέλεξα το 2. 

Ξύπνησα λοιπόν από τις 5 (!!!) και στις 6 ήμουνα στην Ερυθραία. Να μη σας τα πολυλογώ στις 7 και κάτι με άφησαν να φύγω. Πήρα εφημερίδες και φρέσκο ψωμί και με τα πολλά έφτασα στις 8 παρά στο σπίτι. Ανακουφισμένη διαπίστωσα πως όλοι κοιμόντουσαν αλλά πριν καλά - καλά προλάβω να ξεντυθώ τα αγγελούδια μου ξύπνησαν (ώρες - ώρες νομίζω πως έχουν μια 6η αίσθηση μιλάμε). 

Καταλάβατε όλοι φαντάζομαι σε αυτό το σημείο πως ύπνος ΓΙΟΚ! :-(

Σε αυτό το σημείο αποφάσισα πως με το που θα κοιμόταν η μικρή ή με το που θα την άλλαζα και την τάιζα θα έβαζα τον Γιώργο να κρατά τα παιδιά και θα έπεφτα για ύπνο.

Όπως συμβαίνει πάντα ο Γιώργος ήταν τυχερός μια και η μικρή κοιμήθηκε στην αγκαλιά μου και ξύπνησε μαζί μου δηλαδή στις 2:15 (άρα κράταγε μόνο το Μαριαννάκι που πια δεν είναι καθόλου δύσκολο να το κρατήσεις). 

Το κακό είναι πως στις 2:15 ο Γιώργος πια νύσταζε για να βγούμε έξω (!) και ήθελε να μείνουμε μέσα και να παραγγείλουμε. 

Η Μαριάννα όμως (που είχε ήδη ακούσει πως θα βγαίναμε) ούτε να το ακούσει δεν ήθελε!

'Ετσι αποφάσισα να πάρω και τα 2 μου τα μωρά και να βγούμε έξω μιά και εκτός των άλλων η μέρα ήταν υπέροχη. 

Η πρώτη μας επιλογή ήταν η πλατεία του Χαλανδρίου που έχει και μέρη να φάς και παιδική χαρά αλλά ήταν αδύνατον να παρκάρουμε. Έτσι πήγαμε στα Mc Donalds  που έχουν και παιδότοπο. 

Η Μαριάννα ξεσάλωσε μιλάμε!!! Η δέ μικρή απόλαυσε τον ήλιο και το δώρο από το παιδικό μενού της Μαριάννας...

Δέν σας λέω άλλα όμως... Πάρτε μια γεύση μόνοι σας...

Κοίτα μαμά! Κάνω τσουλήθρα!

Και τα 2 μου τα μωρά!

Καθώς καθόμουν μόνη μου και τα κοίταζα σκεφτόμουν πως ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΥΡΑΣΗ ΜΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΠΕΡΝΑΜΕ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ. 

Σύντομα θα μεγαλώσουν και θα νιώθουμε μια μελαγχολική, ξεκούραστη ΜΟΝΑΞΙΑ.

Φιλιά

Μαμά Δέσποινα 

Ενα υπέροχο site για παιδικά βιβλία!!!

Ψάχνετε για βιβλία για τα παιδιά σας?

Βρήκα το καλύτερο site για αυτό!!!

Δείτε & μόνοι σας!!!! 

http://www.mikrosanagnostis.gr

Φιλιά

Δέσποινα

Ας γίνουμε όλοι ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΛΟΙ γονείς

Αυτο το άρθρο δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία στις 8/7/10, αλλα εγώ το βρήκα στο blog των Εκπαιδευτηρίων Καντά. 

 

Το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον, και ελπίζω και εσείς. 

 

Τα σημεια που είναι τονισμένα ή χρωματιστά τα έχω σημειώσει εγώ. 

Ποιοι είναι οι «αρκετά καλοί γονείς»

 

Γράφει η ΑΠΟΣΤΟΛΙΑ ΝΤΕΚΟΒΑ, κλινική ψυχολόγος

Η πιο σημαντική σχέση στη ζωή του παιδιού είναι με τους γονείς του. Αυτή η σχέση δομείται από την παιδική ηλικία και χαρακτηρίζεται από πληθώρα θετικών και αρνητικών συναισθημάτων: θυμό, αγανάκτηση, φόβο αλλά και ταυτόχρονα αποδοχή, καρτερικότητα και εμπιστοσύνη. Οι γονείς, όταν βιώνουν αρνητικά συναισθήματα για το παιδί τους, νιώθουν ενοχές και κατηγορούν τον εαυτό τους ότι δεν είναι «καλοί γονείς».

Το πρότυπο που έχουν οι περισσότεροι γονείς για τον ιδανικό γονιό είναι το εξής: είναι αυτός ο οποίος δεν θυμώνει, δεν μιλά άσχημα, δεν χάνει την ψυχραιμία του και έχει πάντα υπομονή με το παιδί του. Ομως αυτό το πρότυπο είναι αρκετά ουτοπικό και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αν υπήρχαν ιδανικοί γονείς, αυτό θα δυσκόλευε ιδιαίτερα τη ζωή του παιδιού, διότι δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει σχέσεις αντάξιες της σχέσης με τους γονείς του και αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα το παιδί να απογοητευθεί και να αισθάνεται κατώτερο σε σχέση με εκείνους.

Οι γονείς πρέπει να λάβουν υπόψη τους ότι δεν υπάρχουν τέλειοι γονείς, υπάρχουν όμως ο «αρκετά καλοί γονείς», οι οποίοι αφουγκράζονται το παιδί τους, θυμώνουν μαζί του, όμως έπειτα έχουν το ψυχικό σθένος να αναγνωρίσουν τα λάθη τους, τις αδυναμίες τους και τους άσχημους χειρισμούς τους. 


Ο «αρκετά καλός γονιός» είναι εκείνος ο οποίος δεν θυσιάζει την προσωπική ή την επαγγελματική του ζωή στο βωμό της δήθεν αγάπης για το παιδί του, ούτε αναμένει ότι μεγαλώνοντας το παιδί του θα χρειαστεί να ανταποδώσει τη φροντίδα που του είχε προσφέρει εκείνος στο παρελθόν. Είναι αυτός ο οποίος έχει γεμάτη προσωπική ζωή και δεν περιμένει από το παιδί του να καλύψει οποιοδήποτε τυχόν κενό μπορεί να έχει. Ο «αρκετά καλός γονιός» έχει καλή επικοινωνία με το παιδί του, όχι μόνο λεκτική αλλά και εξωλεκτική. Είναι ιδιαίτερα εκφραστικός με το παιδί του, του χαμογελά, το χαϊδεύει, το αγκαλιάζει, του μιλά γλυκά και τρυφερά και μοιράζεται δημιουργικό χρόνο μαζί του. 


Επαινεί και ενθαρρύνει το παιδί σε κάθε προσπάθειά του, αποφεύγοντας την ειρωνεία, τους χλευασμούς, τις ύβρεις και τη σωματική τιμωρία. Μπορεί να κατανοήσει τις ανάγκες του, τις ιδιαιτερότητές του, τις κλίσεις του, χωρίς όμως ούτε να τις υποτιμά ούτε να τις υπερτιμά. Σέβεται την ατομικότητα του παιδιού και οι απαιτήσεις που έχει είναι ανάλογες με το βαθμό της ωριμότητάς του, των συναισθηματικών και των γνωστικών του ικανοτήτων. Επιδεικνύει εμπιστοσύνη στο ίδιο και στις επιλογές του, ώστε και εκείνο με τη σειρά του να αποκτήσει εμπιστοσύνη και σεβασμό στον εαυτό του. Επίσης ο «αρκετά καλός γονιός» δεν προβάλλει στο παιδί του τα δικά του απραγματοποίητα όνειρα. Συχνά οι γονείς συνειδητά ή ασυνείδητα μεταβιβάζουν ως κληρονομιά τις δικές τους επιθυμίες, που συχνά γίνονται εντολή «να περπατήσουν τα δικά τους μονοπάτια», ελπίζοντας να διαψεύσουν τις δικές τους αποτυχίες. Οι γονείς δεν πρέπει να λησμονούν ότι κανένας δεν μπορεί να ζήσει τη ζωή του άλλου. 


Το κάθε παιδί έχει τη δική του προσωπικότητα και θα πρέπει να χαράξει το δικό του δρόμο με τις αποτυχίες του και τις επιτυχίες του. Τέλος, είναι αυτός ο οποίος βοηθά το παιδί να αναπτύξει αίσθηση υπευθυνότητας για τις πράξεις του, του διδάσκει να αντιμετωπίζει τα προβλήματα που συμβαίνουν στη ζωή του ως προκλήσεις και όχι ως καταστροφές. Μ’ αυτόν τον τρόπο τού εμπνέει μια αίσθηση ανεξαρτητοποίησης από εκείνον, δηλ. του μαθαίνει να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες που θα συναντήσει στο δρόμο του μόνο του και να προσπαθεί να βρει κάποια λύση, χωρίς τη δική του στήριξη, εκτός και αν το ίδιο το παιδί κρίνει ότι η βοήθεια του γονέα είναι απαραίτητη.

Everything I Need to Know I' ve learned from Noah's Ark

Μιά και (ακόμα) δεν αξιώθηκα να γράψω ένα introductory blog post, σας ενημερώνω πως λόγω δουλειάς τα Αγγλικά είναι για μένα κάτι σαν δεύτερη φύση, οπότε  πολύ συχνά στο blog μου θα υπάρχουν αναρτήσεις και στα Αγγλικά.

Φαντάζομαι πως δέν θα σας είναι πρόβλημα. Όπως και νά' χει πιστεύω πως κάποια πράγματα δέν μεταφέρονται τόσο καλά μεταφρασμένα (και άρα δέν θα μπώ κάν στην διαδικασία να τα μεταφράσω) :-)

Αυτό λοιπόν είναι δανεισμένο απο κάποιο άλλο blog αλλα είναι πραγματικά πανέξυπνο:  

Everything I need to know, I learned from Noah's Ark.

1) Don't miss the boat.

2) Remember that we are all in the same boat!

3) Plan ahead. It wasn't raining when Noah built the Ark.

4) Stay fit. When you're 60 years old, someone may ask you to do something really big.

5) Don't listen to critics; just get on with the job that needs to be done.

6) Build your future on high ground.

7) For safety's sake, travel in pairs.

8) Speed isn't always an advantage. The snails were on board with the cheetahs.

9) When you're stressed, float awhile.

10) Remember, the Ark was built by amateurs; the Titanic by professionals.

11) No matter the storm, when you are with God, there's always a rainbow waiting

Φιλιά

Δέσποινα

Πάρτυ με θέμα Χιονάτη

Η Βαλέρια, το βαφτιστήρακι μου, έγινε 3 ετών και αποφάσισε πως θέλει το πάρτυ της να έχει θέμα τη Χιονάτη. 

Με αφορμή αυτό λοιπόν έψαξα λιγάκι, σκέφτηκα λιγάκι και εμπνεύστηκα λιγάκι τα παρακάτω για ενα σούπερ πάρτυ Χιονάτη:

1) Μια και οι 7 νάνοι ήταν εργαζόμενα νιάτα και δούλευαν στο ΟΡΥΧΕΙΟ, να χρησιμοποιήσουμε μία φουσκωτή πισίνα, να τη γεμίσουμε άμμο (την πουλάνε στα μαγαζιά σε σακιά) και να κρύψουμε μέσα διάφορα πλαστικά κοσμήματα (κολιέ, βραχιόλια κτλ.) και ψεύτικα νομίσματα που θα αγοράζαμε απο το Jumbo. Έπειτα, να δώσουμε σε κάθε παιδάκι απο ένα φτιαράκι και να το βάλουμε να βρεί όσα πιο πολλά μπορεί. Οτι βρίσκει το κάθε παιδάκι το κρατάει και το βάζει σε μία χαρτοσακούλα με το ονομά του (αυτό ή το έχουμε κάνει απο πρίν ή το κάνουμε επι τόπου λίγο πρίν αρχίσει το παιχνίδι). 

2) "Καθρέφτη καθρεφτάκι μου ποία είναι η ομορφότερη?". Κλασική ατάκα -αδύνατον να σας διαφεύγει. Η ιδέα λοιπόν είναι η εξής: να αγοράσουμε καθρεφτάκια και υλικά χειροτεχνίας (στράς, φτερά, πούλιες κτλ) και να αφήσουμε το κάθε κοριτσάκι να ζωγραφίσει το καθρεφτάκι του (το οποίο και θα πάρει σπίτι του φυσικά).  

Τα αγόρια (που και καλά θα είναι οι πρίγκηπες μιά και αμφιβάλω πως οι μαμάδες τους θα θέλουν να είναι οι νάνοι) μπορούν να διακοσμούν τα ψεύτικα σπαθιά τους απο σφουγγάρι (ναι και αυτά τα πουλάνε στο Jumbo).

Εναλακτικά, τα ετοιμάζουμε εμείς και τα δίνουμε σαν δώρα για το πάρτυ.

3) Αυτό δέν είναι δικό μου αλλα είναι πολύ ενδιαφέρον: Να φτιάξουμε μαγικό φίλτρο!!!!!!! Η συνταγή είναι η παρακάτω (και για να σας προλάβω όχι δεν το έχω δοκιμάσει γιατι είμαι μια FULL TIME (α) μαμά 2 κοριτσιων (β) σύζυγος και νοικοκυρά (ο Θεός να με κάνει) και (γ) υπάλληλος). Αλλά πόσο ανακριβές να είναι?

- Νερό (που θα το πούμε στα παιδιά ώς "τα δάκρυα του τέρατος")

- Μαγειρική σόδα (που θα τη πούμε στα παιδιά ώς "Η πιτυρίδα του τέρατος")

- Ξύδι (που θα το πούμε στα παιδιά ώς "το αίμα του τέρατος")

Αυτά όλα εννοείται πως θα τα βάλουμε σε ένα παλιό τσουκάλι - ιδανικά τσίγκινο- (ενναλακτικά να πάμε να αγοράσουμε ένα κλασικό τσουκάλι μάγισσας απο τα αποκριάτικα).

Τα μαγικά λόγια θα ειναι "ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ" (εκτός αν θέλετε να έχει ένα σασπένς παραπάνω οπότε μπορούμε να πούμε "ΑΛΛΟΠ ΑΙΝΟΡΧ"  - που ναι, είναι το Χρόνια Πολλά ανάποδα).

Rumour has it πως μόλις βάλουμε το ξύδι μέσα στο νερό με τη σόδα το φίλτρο αφρίζει και κάνει μπουρμπουλήθρες παντού! Ακούγεται σαν τρελό γέλιο!

4) Χρώματα για το πάρτυ: Κίτρινο, μπλέ και κόκκινο (δηλαδή τα χρώματα του φουστανιού της Χιονάτης). Αυτό μπορεί να είναι τα πίατα και οι χαρτοπετσέτες, τα μπαλόνια, τα τραπεζομάντηλα, οι κορδέλες ή ότι άλλο φανταστείτε...

5) Μήλα - Μήλα - Μήλα! Άπειρες παραλαγές: σαν διακόσμηση, καραμελωμένα, σε μορφή μηλόπιτας ή ακόμα και χυμού... Αδύνατον να κάνει κανείς πάρτυ Χιονάτης χωρίς μήλα!

6) Αν θυμάστε πρίν το δηλητηριασμένο μήλο η κακιά μητριά προσπάθησε να κατατροπώσει τη Χιονάτη με ένα χτενάκι (και αυτό δηλητηριασμένο). Άρα μπορούμε το conceptακι με τους καθρεφτες όπως αναφέρω στο (2) παραπάνω να το κάνουμε και με χτενάκια.

7) Παιχνίδι 1: Τα παιδιά πρέπει να βρούν το δηλητηριασμένο μήλο πρίν η Χιονάτη το δαγκώσει! Πρίν το πάρτυ, κρύβουμε σε διάφορα σημεία κόκκινα μήλα και ένα πράσινο (αυτό είναι το δηλητηριασμένο). Όποιο παιδάκι το βρεί παίρνει δωράκι. Και επειδή συνήθως τα μικρά μας θα καταλήξουν να τσακωθούν μπορούμε να βάλουμε απο ένα (τουλάχιστον) πράσινο μήλο για κάθε παιδάκι (και φυσικά να έχουμε τα ισάριθμα δωράκια). 

8) Παιχνίδι 2: Βάζουμε τα παιδάκια να κάτσουν κάτω κυκλικά και τους εξηγούμε πως το μήλο είναι δηλητηριασμένο και δέν πρέπει να το κρατάνε πολλή ώρα. Έπειτα ένας μεγάλος (με τη πλάτη γυρισμένη προς τα παιδιά ώστε να μή βλέπει) βάζει μουσική τραγούδια απο την ταινία της Χιονάτης. Τα παιδιά δίνουν το ένα στο άλλο το μήλο κατα τη διάρκεια του τραγουδιού αλλά όταν το τραγούδι σταματήσει το παιδί που κρατά το μήλο βγαίνει απο το παιχνίδι (για να μή κλαίει και μας πρήζει του δίνουμε κάτι μικρό για παρηγοριά π.χ. κανά μπαλόνι). 

9) Λίγο μακάβριο αλλά μιά και το σκέφτηκα το γράφω: να αγοράζουμε διαφανή plexi glass κουτάκια και να βαλουμε μέσα ζαχαρωτά για δωράκια (το πιασατε? σε αντιπαραβολή του γυάλινου φέρετρου που βάλαν οι νάνοι τη Χιονάτη αφού οριζοντιώθηκε).

10) Τέλος, αν και βασικά είμαι κατά, μια ιδεα είναι να προσλάβουμε μιά κοπέλα που να είναι ντυμένη Χιονάτη για να διασκεδάσει τα παιδιά και γιατι όχι? να τους πει την ιστορία της στο τέλος του πάρτυ σαν να την έχει ζήσει και καλά και να έχει την ανάμνηση.

Αυτά προς το παρόν...

Αν έχετε και κάποια άλλη ιδέα θα χαρώ πολύ να μου τη γράψετε..

Δέσποινα

Υ.Γ. Εννοείται πως η τούρτα θα έχει πάνω την χιονάτη...